26 Ağustos 2013 Pazartesi

Süt alerjisi

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba.. Bayram, tatil, iş yerinde değişiklikler derken bu yazı için ancak vakit bulabiliyorum..
Evet konumuz süt alerjisi.. Umarım aynı sorunu kimse yaşamaz, ama yine umarım yaşayanlar için de biraz aydınlatıcı olur anlatacaklarım.

Arda yaklaşık 3,5 aylık olduğunda, birdenbire günlük kaka sayısı artmaya, daha önce günde 1-2 kez, hatta bazen 2 günde 1 kaka yaparken, bu sayı günde 4-5 lere çıkmaya başladı. Önce insan elbette üşütmüştür diye düşünüyor. Ancak bir türlü geçmeyince ve bir de üstüne kaka yapısı da öncekine göre daha yeşil, mukuslu olunca bir anormallik var dedik. 4. ay randevusuna vakit olduğu için, önce evin hemen arka sokağındaki sağlık ocağına, aile hekimimize götürdük. Kendisi bir sorun olmadığını, günlük kaka sayısının sadece anne sütü alan bebeklerde 7-8' e kadar gidebileceğini söyledi. Sonra kilosuna bakıldı ve normal dendi. Biz de ikna olarak eve döndük ama durum hep aynı devam etti. 4. ay randevusunda Nilgün Hanım' a bahsedince, hemen kaka testi istedi. Test sonucunda gizli kan bulundu ve bunun en büyük, en sık rastlanan sebebi olarak inek sütü alerjisi teşhisi kondu.

Bundan sonrası benim için tamamen kabustu, çünkü deli bir diyete başlamak zorunda kaldım. Hamilelik döneminde ve sonrasında, her akşam yatmadan önce, bir büyük bardak süt içiyordum. Herhalde ters tepti :) Diyete girince sadece süt ve süt ürünlerini değil, alerji yapabilecek her şeyi kesmeniz gerekiyor. Şöyle ki; süt, yoğurt, peynir, tereyağı, vs. inek sütü ve proteini içerebilen her türlü gıda, yumurta, tavuk, dana eti, çiğ kırmızılar (çilek, çiğ domates vs.), fındık, fıstık, ceviz, badem, balık... Yani hemen hemen her şey :) Aslında belki de yiyebildiğim şeyleri saysam daha kolay olurdu. Öğle ve akşam bir derece ama, yumurta ve peynir olmayınca kahvaltı kabustu gerçekten.

Bu diyetle birlikte Arda' yı takip etmeye devam ettik, ama pek bir değişiklik olmadı. Ayrıca aynı şeyleri yemekten o kadar sıkıldım ki, daha az yemeye başladım ve doğal olarak sütüm azaldı. Bunun üzerine doktor, ek olarak Pepti Junior diye özel bir mama verdi. Ancak protein tozu gibi iğrenç kokan bu mamayı tabi ki Arda hiç beğenmedi ve yemedi. Yaklaşık 1 ay boyunca haftada 1 doktora giderek ve diyete de devam ederek saçma bir süreç geçirdik. Öyle ki, her gün neler yediğimi ve Arda' nın kaç kez ve nasıl kaka yaptığını not ediyordum :) Herhangi bir değişiklik olmadı.

Bu arada Arda 5. ayına yaklaştı ve benim de doğum iznim bitmek üzereydi. Bir yandan da tabiki Internet üzerinden aynı sorunları yaşayanların deneyimlerini araştırıyordum sürekli. Belirtilen ortak şey ek/katı gıdaya geçişle birlikte sorunun çözüldüğüydü.Yaptığım sıkı diyete rağmen hiç bir değişiklik olmayınca ve artık 5. ayı geride bırakmak üzere de olduğumuz için, ben de ancak ek/katı gıdaya geçerek sorunumuzun çözüleceğini düşündüm. 5. ay randevumuzda Nilgün Hanım diyeti bırakmamı istedi, Arda' ya normal mama ve ek olarak sebze püresi verdi.

İşe geri döneceğim ilk sabah Arda' nın altını değiştirirken kakasında kan gördüm. Ben diyeti bozunca ve Arda üzerine bir de normal, yani inek sütü proteini içeren mamayı da yiyince, bir anda son patlama oldu ve "gizli kan", "görünen kan" oldu. Ben tekrar diyete geri döndüm, Arda' ya bu sefer Pregomin AS verdi Nilgün Hanım, bir de Zaditen alerji damlası..Daha sonra içimiz rahat etsin diye bir de İlay ve Derin (Boran' ın yeğenleri) ' in doktoru Seçil Hanım' a, Acıbadem Bakırköy' e gittik. Orada extradan alerji testi, kaka kültürü, kan testleri yapıldı. Alerji testi ile birlikte inek sütüne alerjisi olduğu kesinleşmiş oldu. Bunun dışında Seçil Hanım da Nilgün Hanım ile aynı şeyleri söyledi, aynı tavsiyelerde bulundu. Buna göre 9. aya kadar sıkı, 9. aydan 1 yaşa kadar yavaşlayarak diyete devam edecektim. Arda ek/katı gıda, diyetli anne sütü ve Pregomin AS ile beslenecekti. Süt ve süt ürünleri  + yumurta almayacağı için vitaminleri extra önemliydi. Demiri (Ferrum) ve D Vitaminini (Devit ) aksatmadan vermek gerekiyordu. Bir de Seçil Hanım şunu fark etmemizi sağladı ki, Arda' da alerji olması aslında çok da şaşırtıcı değil. Çünkü Boran'da egzama, bende de itüker alerji var. Dolayısıyla Arda' nın genleri alerji konusuna zaten meyilli; onda da bu şekilde kendini gösterdi.

Aslında alerji çok önemli bir sorun gibi görünmüyor. Ama dikkat edilmesi gereken bir durum. Üzerinde durulmazsa alerjik astıma, itüker alerjiye dönebilir dedi Seçil Hanım. Biz de hala elimizden geleni yapıyoruz. Şu an Arda 11 aylık olmak üzere ve neredeyse ek/katı gıdaya geçtiğimiz ilk günlerden beri bir sıkıntımız yok. Geçtiğimiz aydan itibaren kahvaltısına yumurta sarısı koymaya başladık. Bu ay da fındık, ceviz ve badem eklendi. Yavaş yavaş geçiş yapıyoruz ama insan diğer bebekler gibi her şeyi yiyemediği için, özellikle peynir ve yoğurttan mahrum kaldığı için üzülüyor. Kilosunda büyük bir sıkıntı yok, tam ortalamada gidiyor. Boyu da aynı şekilde.. Yine de anne psikolojisiyle hep daha fazla yesin istiyorum :) Hele de zayıf derse biri, deliriyor insan. Arda yemekten çabuk sıkılan bir bebek. Genelde porsiyonları az ve hatta bazen hiç yemek bile istemiyor. Bu sefer ben de inatlaşıyorum resmen bebeğimle tabaktakini bitirtmek için. Yanlış yapıyorum, zorluyorum.. En iyisi kendi haline bırakmak ama yapamıyorum işte :)

Ben çocukken anormal zayıftım. Hatta 6 yaşımda özel mama yiyordum, annem sürekli zayıflığım nedeniyle doktora götürürdü. Asıl bomba, belime kadar, açık kumral ve çok gür saçlarım vardı ve birileri "bu kızın yediklerinin vitaminleri saçına gidiyor, saçlarını kestirin" dedi diye saçımı bile kestirdik :) Nasıl bir zihniyet.. Herkes güya şaka yaptığını zannederek bir laf söylerdi, "Afrika'dan mı geldin","Annen sana yemek vermiyor mu", "Baban eve ekmek getirmiyor mu". İnsanlar gerçekten çok acımasız. Anneme de diyorlarmış, "çocuk bakmayı bilmiyor" diye. O da hırslanıp bizi daha çok zorluyormuş. O yüzden "ben asla bebeğimi yemekle ilgili zorlamayacağım, kimsenin lafına da kulak asmayacağım" derdim ama nedense öyle olmuyor her zaman. Bırakmak lazım, zaten acıkınca mecbur yiyor. Herkesin bebeği tombalak olacak diye bir kaide yok sonuçta :) Önemli olan sağlıklı olması ki Arda hiç hastalanmadı henüz. (Maşallah diyelim lütfen, nazar değmesin)

Bu arada bir not; Arda Pregomin' e de zorla alıştı. Önceleri yemiyor diye almadım, zira kutusu neredeyse 150 TL. Kahvaltısını sağdığım kendi sütümle hazırlıyorduk. Sonra sütüm azaldı ve sağmamaya başladım. Mecburen Pregomin' i yemesi gerekiyordu. Şimdi daha yeni tam olarak yiyor desem yeridir. Bir devlet hastanesinden Arda' nın alerji testi sonucuyla birlikte rapor aldım. Daha sonra bu raporla aile hekimimize gidip Pregomin' i ilaç gibi yazdırdım. Biraz bürokrasi sıkıntısı ama sonuçta 150 TL' lik mamayı 20 TL' ye alabiliyorum artık.Yani bu tür özel mamalar raporla reçetelendirilebiliyor, haberiniz olsun..

Bitirirken, Duygu' nun objektifinden Arda' nın 4,5 aylık halleri..

2 Ağustos 2013 Cuma

Uyku, biraz uyku..

Arda' yı uyurken izlemek, fotoğrafını, videosunu çekmek hobilerim arasında yer alıyor.. Aslında "gündüz bebeğiniz uyurken mutlaka uyuyun, uykunuzu alın" tavsiyelerine uyan bir anne olmak isterdim ama maalesef gündüz çok verimli uyuyabilen bir insan değilim. Gerçi belirli bir uykusuzluk seviyesinde kucağımda Arda' yı emzirirken bile uykuya dalmışlığım çok vardır ama genelde o uyurken ben seyretmekle yetiniyorum.. Hatta çoğu zaman kayıttayım :)

İşte bu videomuzda da yaklaşık 3 aylık olan Ardacım yavrum kucağımda uyukluyor.. Aslında yarı uyanık gibi, sayıklıyor diyelim. Ama artık rüya mı görüyor, neler oluyorsa uyku sırasında şekilden şekile giriyor minik suratı. O kadar sevimli, o kadar komik ki, burada da kayda geçsin istedim :)



Herkese mutlu hafta sonları, hatta tatile çıkanlara şimdiden iyi tatiller diliyorum :)

1 Ağustos 2013 Perşembe

Fotoğraflarla ilk 3 ay..

40 gün gibi 3 ayın da bir sihri var bebek dünyasında. "3 ayını bir doldursun da" diyorsun ama neden bunu dediğini bilmiyorsun. Bunun daha 6 ayı, 9 ayı ve en son da 1 yaşı var ki biz şu an aslında 1 yaşı bekliyoruz ama şimdilik size Arda' nın ilk 3 ayını fotoğraflarla az da olsa anlatan bir post hazırladım.. Buyrunuz efendim :



































































































































 
 
Sevgiler :)