18 Temmuz 2013 Perşembe

Yeni anne olarak dışarı çıkabilmek..

14 Kasım 2012' de, anne olarak ilk doğum günümü kutladım ve bu dünyadaki 29. yılımı geride bırakmış oldum. Doğumdan sonraki 25. günümüzdü ve henüz, hiç Arda' yı bırakıp dışarı çıkmamıştım. Boran, Cem ve Duygu ile Buyaka' daki Kirpi' ye gittik. Ama bende nasıl bir telaş.. Süt sağıp bıraktım, yine de ne olur ne olmaz diye çıkmadan sürekli emzirdim. Anneme 3-5 kere bir şey olursa hemen ara diye tembihledim bir de.. Hepi topu 2 saat oturup yemek yiyeceğiz ve gittiğimiz yer, eve 5 dk.lık mesafede :) Bir de oturduktan sonra sürekli gözüm saatteydi..

Şimdi olsa bu kadar kasmazdım herhalde. Sanıırım bu nedenle hep 2. çocukta daha rahat olunuyor :) Ama işte ilk annelik, acemilik.. Bir de şöyle bir şey var ki, bebeği özlüyorsun. Mesela uyanıkken bir an önce uyusa da rahat etsem diye uyutmaya çalışıyorsun. Sonra bebek uyuyup, bir müddet geçince de bu sefer bebeğini özlemeye başlıyorsun ve uyansa diye bekliyorsun. Böyle de bir psikopatlık :) Sanırım özellikle ilk zamanlar, sürekli birlikte olmaktan kaynaklı bir alışkanlık, bilemiyorum...





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder